Wednesday, March 28, 2007

çelişki

Gitmek istediğim diyarlar olur bazen, ait olduğum başka bir yer varmış gibi gelir; o kadar yabancı olurum içinde bulunduğun ana, mekana, insanlara.Uzun zamandan beri bana verilen donanımın çok azını kullanabildiğimin farkındayım.Hatta verilenlerin tamamını bu boyutta kullanabilmemin mümkün olmadığını da biliyorum.Gene de bu farkındalıklarım ait olamama duyugusunu aşmama yetmiyor o anlarda.
İnsanları anlayamıyorum, akıl sınırlarımı zorluyorum ama konmamış ,işte beynime bazı kabiliyetler.ANLAYAMIYORUM:
Birilerinin acı çekmesine sebep olup çok rahat yaşantısına devam edebilenleri anlayamıyorum.
Kalp kırıp hiçbirşey olmamış gibi davanabilenleri anlamıyorum.
Hassas ölçüleri anlayamayıp bambaşka sonuçları çıkarabilenleri anlayamıyorum.
Eziklik hissetmesinler diye tevazu gösterilenlerin kendilerini birşey sanmalarını anlamıyorum.
Haddini bilmeyip, gereksiz cüret gösterenleri anlamıyorum.
Kişisel bir yazıda kendine yer arama hakkı görenleri anlamıyorum.
Önce BEN diyebilenleri anlamıyorum.
Kendi gerçeğinin farkında olmayıp, küçüklüklerini karşı tarafa yükleyenleri anlamıyorum.
Yabancı kültürlerin her türlüdeğerini bilip kendi özünü bilmeyenleri anlamıyorum.
Pop yıldızlarının hayatını en özeline kadar bilip de SENİ bilmeyenleri anlamıyorum.
Fedakarlığı enayilik olarak algılayanları, karşılıksız yapılan işi değersiz görenleri anlamıyorum.
Ciltler dolusu ansiklopediye sığacak bilgileri bilip, kendini bilmeyenleri anlamıyorum.
Bildikleriyle amel etmeyenleri, özü-sözü bir olmayanları anlayamıyorum.
Maddeye takılıp manaya geçemeyenleri, akılları gözlerine inenleri anlayamıyorum.
Yapılacak bunca iş varken saçma bahaneler üretip yerinde oturanları anlamıyorum.
Çocukarı üsünden para kazanmayı düşünüp, başarısızlıkları karşısında kameralar önünde tekme tokat çullananları anlayamıyorum.
Ve tüm bu saydıklarımı çok normal karşılayanları anlayamıyorum...
Tüm alıcılarım kilitleniyor sanki böyle anlarda, boş veremiyorum ben.Ve bunca insan normal karşılarken olanları düşünüyorum, anormal olan hangimiz?

6 comments:

Gamzeli said...

Merhaba,

Sayfanıza geldim ama hiç yabancılık çekmedim, çünkü benim ki gibi pembe :)

Sevgilerimle

---OPTiO--- said...

bende anlamiyorum bu saydiklarinin hic birini..gercekten...

Anonymous said...

bu tipleri tanımlayan güzel bir söz var.böyle insanlar,insanı önce delirtip dama çıkarırlar;sonra da 'aa deli dama çıkmış' diye birbirlerine gösterirler.bu sebeple,bu gibileri anlamak yerine "Allah ıslah eylesin" demek daha akılcı gibi...(napıcaksın onlarında beyinleri okadar ablası....)ha bu arada sıraladıklarının arasında inş ben yokumdur.

zeyno said...

Ben de anlayamıyorum ama artık anlamaya da çalışmıyorum pembedeniz...
Ne halleri varsa görsünler diyesim geliyor, yok çünkü değişmezler.....

pembedeniz said...

EYSEAN; onların beyinleri tek yönlü çalışıyo sanırım.
GAMZELİ;Hoş geldin.Ben de senin sayfanda yabacılık çekmemiştim :).
OPTİO;Desene sen de bendensin :).
YELLOW GİRL;Yani tespitlerin ehayranım ben senin, hele bu konularda.Tam da öyle valla, dama çıkartıp deli derler bunlar.Hem aşk olsun ya sen onların arasında nasıl olablilir misin hiç?
ZEYNO;ben de bi kabullenebilsem değişmeyeceklerini, hep umuyorum ve bekliyorum ama boşuna...

Anonymous said...

bncede değişmezler küçücük çocuklardan ne istediklerini bilmeden hareket edi,yorlar ama aslında.....................
yoshy