''Bugün bayram, erken kalkın çocuklar
Giyelim en güzel giysileri
Elimizde taze kır çiçekleri üzmeyelim bugün annemizi...''
Coşkuyla kutladığım bayramlardan biri 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramıydı eskiden.O gün arkadaşlarımı mutlaka arar ve bayramlarını kutlardım, telefondaki tepkileri hiç umurumda olmazdı, yetişkin olmaları bu günü kutlamalarına engel olmamalı diye düşünürdüm.İçimdeki çocuğun pervasızca ortaya çıkmasına izin verirdim, balonlar, lolipoplar alırdım kendime, coşardım gönlümce hatta bu coşkumu birkaç arkadaşıma da bulaştırmayı başarmıştım.
Bugün dört yıllık bir aradan sonra yeniden kutlamak geldi içimden 23 Nian'ı.Günüm yolculuk yaparak geçtiği için, kimseyi arayamadım ama öğrencilerimle BAYRAMIMIZI kutladık.Şarkılar söyledik, dans ettik, içimizdeki çocuğun ortaya çıkmasına izin verdik, sınırlama koymadık ona bugün...
Çocuksu birşeyler olmalı her zaman insanın derinliklerinde ve belli zaman dilimlerini fırsat bilerek tazelendirmeliyiz içimizdeki çocuğu.Hayata olan bakış açımızda bir karamsarlık oluşuyorsa bu içimizdeki saf, küçük şeylerden mutlu olmayı bilen çocuğu fazlaca susturmamızdan kaynaklanıyordur.
İçinde hala bir çocuk saklamayı başaran herkesin BAYRAMI kutlu olsuuunn, ama en çok benim BAYRAMIM kutlu olsun, CÜNKÜ;
Çook özlemişim ben onu kutlamayı :)
***
Evde olsaydım mailler atardım herkese ama Kapadokya gezimiz vardı,bu post da geç bir kutlama oldu ama olsun varsın :)
