Zaman hızla akıp gidiyor, değişen binlerce saniye ve dakika arasında ben aynı kalabiliyorum.Yüzümdeki çizgiler kabulleniyor olsa da dakikaların geçişini, kalbimdeki sızı hep o ilk günkü tazeliğini koruduğunu hatırlatıyor bana.
Biliyorum, geçip gitmeye mahkum her acı, her sevinç, her aşk...Ve var sonu herşeyin.Fanilik damgası taşımaya mahkum her sonradan var edilen.
İçimdeki acının miadımı doldurana dek bende olmamasını diliyorum...
VE biliyorum SEN geleceğimizi geçmişimizden aydın kılacak güce sahipsin.AYDINLAT YÜREĞİM(İZ)İ, bağışlama gücü ver ki hem kendimizi hem de diğerlerini affedebilelim, affedelim ki hafifleyelim...
3 comments:
bu kelebeklere söle, ömürleri bir gün. çok dolaşsınlar bence.
Söylüyorum ama tembel onlar, tıpkı benim gibi :).Bir günlük de olsa yaşam uzun onlara
off yha eet zamn hızla gidiyo ama kalbimiz yaşadıklarımı unutmadı unutamıyoda ....yha off keşke zamn hızla akarken biz bişey yaşamazak(kötü)
Post a Comment