Daha duruyor musunuz siz?

Hayal, gerçek kılmak için isteneni ilk adımdır.Hayal, hayatla en güçlü bağımızdır.Daracık odalarda bizi dünya seyahatine çıkaran sırlı yetimizdir.Zor anlarda, nefes almanın bile ağır geldiği dönemlerde omuzlarımızı yer çekimi kuvvetinden kurtarıp derin bir oh çektiren iksirimzdir.Hayal, üst üste yaşanan olumsuzluklardan sonra iyiliğin gücüne olan inancımızı tazeleten hazinemizdir.Hayal, olmazsa olmazımızdır...
Hayal etmeyi yitirdiğimizde geriye yitirecek pek birşeyimiz kalmaz.Dayanma gücümüzü, umudumuzu, inancımızı, ideallerimizi, ışığımızı hayal edebilme gücümüzü yitirdiğimizde yitiririz.
Gün içinde yaşadığımız onca telaş arasında hayal kurmaya ayıracak zaman bulamıyoruz. Zaman hiçbirimize yetmiyor, ya biz çok yavaş koşuyoruz zamana ya da zaman bizden hızla uzaklaşıyor.Ve biz zamansızlıktan yakınarak biz biz yapan özelliklerimize sahip çıkacak zaman bulamıyoruz.Hayal etme gücüzümüz zayıfaldıkça biz diğer değerlerimizi de yitiriyoruz farkında olmadan.Dünya daha yaşanılır olma adına yol alamıyor, bizler de daha insancıl olmayı başaramıyoruz.
Her gün koşuşturmalarımız bittiğinde onar dakika hayal kurma egzersizleri yapsak.Hayal gücümüze hiç sınır koymasak.Bol bol hayal etsek hatta dünyadaki en iyi hayal kuran biz olsak :), gerçek kılabileceğimize emin olsak bir de hayallerimizi.
Başta da demiştim gerçek kılmak için isteneni hayal ilk adımdır, hayalini kurmadığınız hiçbir dileğiniz gerçek olmamıştır, olamaz da.Öyleyse haydi ilk hayal egzersizimize başlayalım,hiç vakit kaybetmeyelim.
Hayal ediyorum;
Dila'nın ilik nakli çok başarılı geçiyor.Onu çocuklarla parkta koşturup oynarken canlandırıyorum gözümde.
İdris Amerika'da kazandığı üniversitede okuyabilmek için burs bulmayı başarıyor, Siirt' te olan ailesi de rahat bir şekilde geçimlerini sağlayabiliyor.
Öğrencilerime ne kadar da farklı bugün :), derslerde anlatığım hikayelerdeki mesajları hayatlarına geçirmişler, her biri sevgi ve hoşgörünün önemini anlatıyor.
Zeynep kocaman kız olmuş, artık telefonumu kendi tuşluyor ve gün içinde yaşadıklarını paylaşıyor benimle.
Ahmet ideallerine kavuşmuş,İstanbul'da kültürel etkinliklerin hiçbiri kaçmıyor ondan, aa yanında bir de hayata onunla aynı doğrultuda bakan bir yol arkadaşı mi var ne :).
İnsanlar savaş, açlık, ırkçılık, şiddet gibi kavramları hayatlarından çıkarmışlar onların yerini barış, sevgi, hoşgörü, kardeşlik almış.Sanırım ozon tabakası bile nasibini almış bu görüntüden, insanlar bir yürek olmayı başardı diye yırtılan yerlerini toparlamış o da, kapatmış üzerindeki deliği. (Böylece Ahmet'in idealleri de gerçek olmuş)
Emel dileğine kavuşmuş, ve o dileği dileyen diğerleri de gerçek kılmışlar dileklerini.
Tüm arkadaşlarım mutluymuş...
Ben mi ne yapmışım?İçimdeki yarayı iyileştirmişim, en iyi hayal kuran olmayı ben başarmışım :).Sanırım bir de dünyayı daha yaşanılır hale getirmek için uğraşmışım.O benden hoşnut ben O'ndan hoşnut olanlardan olmuşum.Yol arkadaşım olmuş, O'nun da sevdiği.
Şimdi en gerçek olması zor olan hayale geliyorum (Yani yukarıda sıraladıklarıma göre gerçek kılmak daha zor onu :) ).
Kendisine yapılan çağrıya zamanında cevap vermeyen biri hatasını anlamış, insani duygularını canlandrımış, erdemli davranmış ve ANLAMIŞ...Bu da başka birinin içine su serpmiş, onu hafifletmiş...
Benden bugünlük bu kadar hayal yeter, siz de lütfen hayale başlayın hemen.Hayal edelim ki gerçek kılma şansımız olsun isteklerimizi.