Nasıl da heyecanla dolaşmıştım sıra sıra dizilmiş öğrencilerin arasında okulun ilk günü.Her baktığım yüzü sahiplenmek istemiştim.Listeler okunup da öğrenciler sınıflara alındığında kapıdan süzmüştüm sınıfımdaki öğrencileri. 9/C sınıfından çıkan her arkadaşı koridorda durudurup sormuştum nasıl benim öğrencilerim diye.İlk dersimizde şaşırdı öğrencilerim biraz, anadolu lisesine gelmişlerdi ve öğretmenlerle ilgili birçok kaygıları vardı.İçimden hallerine gülerek yıl boyunca yapmak istedikelrirmi anlattım onlara, beklentilerimi, benim için ne ifade ettiklerini, birlikte neleri farklı kılabileceğimizi.Sonra tahtada hafatlık ingilizce dersi saysından yola çıkarak sene boyunca kaç ders göreceğimizi hesapladık.Bu derslerin bizi hangi düzeye kadar cıkarabileceğini konuştuk, hepsi heyecanlanmıştı.Biz yüz katlı binanın yüzüncü katına kadar çıkmayı hedeflemiştik ilk günden.
Zaman geçti hedeflermizden saptığımız anlar oldu, benim onlara onların bana gönül koyduğu zamanlar da oldu.Hatta benim umudumu yitirdiğim, kendimi sorguladığım dakikalar da olmadı değil.Ama rehberlik derslerinde yazılan küçük notlar umut ışığı oldu bana hep ve anladım ki onlar yaşlarının gereğini yapıyordu belki de...
Şimdi tüm koşuşturmaca, nasihatler, çözüm arayışları sona ermişken fark ediyorum ki sene boyunca dert ettiğim hiçbirşey aklımda yer etmemiş.
Cemre'nin dalıp dalıp gitmeleri yerine aklımda ''Hocam, iyilik hep kazanır di mi?'' deyişi kalmış.Ecem'in inat edercesine uyarılarım karşısından camdan dışarıyı seyredişi yerine sınıfı kahkaya boğan espirileri ve Orkun'a dönüp ''Orkun sen herşeyin en iyisini bilirisn'' deyişleri kalmış.Bilgi yarışmasındaki hüsranımızdan çok basketbol turnavasındaki birinciliğimiz kalmış bende.Öğretmenler gününde elden ele dolaşıp en son bana ulaşan pembe peluş kaplı defterdeki içten satrılar kalmış, kırgınlıklar yerine.Okula gelmediği gün telefonum karşısında şaşkınlıktan zor konuşan öğrenci sesleri kalmış ''Hocam siz misiniz?Beni hiçbir öğretmenim aramamıştı, çok mutlu oldum''. Düzenlediğimiz kampanyalardaki katılımın heyecanı kalmış bende.Her sabah okul bahçesinde gördüğüm gülen yüzler, yanağıma konduruluan öpücükler kalmış bende.
Zaman zaman sımsıkı sarılıp içime almak istediğim duyarlılıklarıyla beni şaşırtan melek yüzlüler kalmış yüreğimde.''Hocam, şu arkadaşımızla bir görüşseniz çok değişti bu aralar'' diyen umut ışıkları, öğle yemekelrinde yaptığımız özel görüşmelerdeki yakınlık kalmış bende.
Okulun son günü dokuzuncu sınıflar arasından okul ikincisi olan Merve'nin ve okul üçüncüsü olan Nevriye'nin yüzlerindeki sevinç kalmış bende.Bir de sınıftakilerin ''Hocam bakın sene boyunca yapamadığımızı yaptık, son günde yüzünüzü güldürüdk'' deyişlerinin yüzümde oluşturduğu tebessüm kalmış bana.(İtiraf ediyorum birinci dönem sonrası yapılan toplantıda sadece ingilizce dersindeki başarı ortalamasında birinci sıradaydık onun dışında beden eğitimi dahil sonunculuğu hiçbir şubeye kaptırmadık).
Sizi seviyorum.Ve biliyorum bunun boyutunu anlayamayacaksınız çoğunuz.Belki anlam veremeyeceksiniz bir kalbin 31'e nasıl bölünebildiğine ve tatil günlerinin bitmesini iple neden çeker bir insan, siz hiç bilemeyeceksiniz...
Nefes aldırıldığım sürece umut ışıklarım olur umarım(O'ndan umuyorum) hep hayatımda ve ben hakkını sonuna kadar verenlerden olurum dilerim bunun.
8 comments:
İlk öğretmenlik yılı.. İlk karne heyecanı..En az onlar kadar heyecanlı idim..Onların karnesi benim karnemi de gösteriyor ne yaptıgımın muhasebesi..güzel bi meslek..Ayy ayyy örtmenim çok heyecanlıyım..diye karşılıksız seven yumurcaklarım sizi seviyorumm...
Daha nice karne heyecanıyla dolu günlere olsun...
yine döktürmüşsün swcan abla=)şaka bi yana gerçekten içini dökmüşsün..bnde öretmenlermden arkdşlarmdn ayrılıyorm bu sene=(eminimki benm kadar biricik hocacıklarımda üzülüyodur=(yani anlıcan seni az çok anlıyorum...
Sen şimdi bi de bizim okulumuza gel de :).Dışarı gömlek çıkarma hayallerine tez zamanda müdahele edeyim ben
daha ilk 2 günden o kadar hızlı kaynaştıkki birbirimize biz.. aslında çoğumuzun etraf umrunda bile değildi..bende dahilim buna.. geride kalan zorlu 2senenin acısını çıkarmak istiyordum.ve bütün senede en iyi yaptığım şeyi yaptım hocam.. dibine kadar eğlendim.. çoğu zaman sorunlu olsada sonları ben yinede çok eğlendim.. Yazınız beni gerçekten çok etkiledi.. şimdi bu dibine kadar eğlenende kim demişsinizdir kendinize:) biraz düşünürseniz bulursunuz sınıfın en hareketli,en düzen bozucusunu.. hehe fazla söze gerek yok herhalde.bu satırları yazarken daha fkg de devam edip etmeyeceğim bile net değil.. ama devam etmesemde birgün mutlaka sizi görmeye geliceğim.. sizi seviyorum... Çağıl..
:).Bu ne sürpriz nasıl buldun sen bu adresı umarım başkaları da duymamıştır.
Seneye yorumunla çok daha umutlu başlayacağımdan emin olabilirsin.
Bu ARADA NIYE OKUL DEĞİŞTİRECEKSİN Kİ?bEN GİTAR DERSLERİ ALMAYI PLANLIYORUM SENDEN BU YIL.
sevgilerle...
bizi her türlü kapislerimize ve tersliklerimize karşı hala bu gün sevgiyle kucaklyabilecek kadar yüce bir kalbe sahip olduğunuz için tekrar bütün 9/C adına teşşekkür ederim hocam..
camdan bakan inat kişilik :)
queen 21;
Kalp hisseder matığın almadığı şeyleri bile.Geçen yıl çok üzüldüğüm anlar oldu ama nedense kalbim sevmekten hiç vazgeçmedi.
Seni seviyorum :).
Bir gün ortak noktada buluşacağımıza hep inandım...
Post a Comment