Küslükler eksiltir bizi. Benliğimizi törpüler. Kalbimize taşımakta zorlandığı bir yük yükler, onu yorar. Yaşam sevincimizi azaltır. Buruk bir acı serpiştirir yaşadığımız tüm dakikalara. Mutluluk ve sevinçlerimize hüznün gölgesini düşürür. Yarım kalmış, tamamlanmamış ilişkileri binlerce kez baştan yaşatır bize.
Kendimizi anlatmaktan çok, karşımızdakini anlamaya çalışsak keşke. EMPATİ kursak. Ve gerektiğinde feragat edebilsek haklı olma hakkımızdan. Bağışlasak. Azad etsek kendimizi kırgınlığın esaretinden. Helal ediversek hakkımızı ve hiç hatırlamasak kime küsmüş olduğumuzu.
Kırgın ya da küs olduğunuz kişiler varsa 1 Eylül barışmak için iyi bir bahane. Dünya Barış Günü ve Ramzan ittifak etmişler :). Hafiflemek için bundan daha iyi bir zaman olabilir mi?
EMPATİ kurabilme gücümüzün artması dileği ile.
Monday, August 31, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
sözde kolay özde zor bir şey istemişsin
empati ne zordur
herkes anlayış bekler de kimse göstermez
herkesin gönlü birşey bekliyor efendimmm.
http://sensizyildizlarabakamam.blogspot.com/2009/09/demli-bir-deneme.html
bazı şeyler vardır ki affedilemezz, istesekte affedemeyizz, affettim desek bile affedememşizdir.
Allah kimsenin hakkını kimsede bırakmayacak..
Post a Comment