Gökkuşağı kuşatsa şehrimizi, şehirlerimizi baştan başa.Bu kez başarsam gökkuşağının altından geçmeyi, bir dilek tutsam ve o içinde tüm dileklerimi barındırsa.Sonra elimi kaldırsam ve gökkuşağındaki her renge dokunsam...
İçimdeki koyu renkleri kuşağın renkleriyle değiştirsem, güneşin ışınlarından birini yüreğime bıraksam, hiç üşümese o...
Yağmur damlalarından birini gözbebeklerimde saklasam.Akmamakta drendiklerinde gözyaşlarım, o damlayı akıtsam.Akıtsam ve kalbimi katılaşmaktan , ağırlaşmaktan korusam...
2 comments:
Bir sözümüz vardır üstatlardan kalan insan ağladığında söylerler tabi ağlayacaksın arada aksi halde kalbin katılaşır hem kayayı sıksan su çıkmaz derler evet bazen ağlamak kayalaşmayan bir yürek olduğunu belirtir insana içinde taşıdığı etin... gökkuşağını anlatmışsınız içinizdeki hayallerden bahsetmişsiniz güzel şeylerden yani... bazen insanın içinde oluyor gökkuşağı yağmurlar içinde yağıyor güneş içinde açıyor açan güneş gözlerde beliriyor parlayan iki çift siyah göz ve renkleri baktığınız sevdiğinize pembe, giydiğinize beyaz yediğinize yeşil sevginize sarı gülünüze kırmızı oluyor renginiz ne olursa olsun ama gökkuşağınız hep yağmurları beklemesin çıkmak için çok kısa bir yazı olmasına rağmen çok şey yazılacak kadar geniş bir konusu var bir an insanın hayal kurup gerçekten bütün söyledikleriniz yapası geliyor sevgilerimle...
Mustafa...
Evet,her yazdığımı uygulayabılsem keskyazdıklarım ...Kım bılır belkı dua nıyetıne gecer bırgun yazdıklarım...
Post a Comment