Friday, December 22, 2006

ELLERİM, canlarım benim :)



Sır tutan yanlarım , içimdeki hiçbir acıyı dışa sızdırmayan canlarım.Gülleri gamzelerinde bitenlere inat tüm güllerini parmak köklerinde barındıran pamuk ellerim benim.
Yüzüm arsız yanım, içimin sırrını anında dışa verenim.Yaşadıklarımın izlerini kendinde saklayanım.Yıllar ufak ufak çizgilerle yaşananların haritasını çizmekte sende.Kovsam da ben yaşanan kederi, acıyı, yanıgını benden; sen herbirinden bir iz barındırıyorsun kendinde.
Ellerim gözlerimdeki yağmurlara ilk mudaheleyi yapanlarım.Sevgimi ifade etmemede en sadık yardımcılarım.Sözlerimi somutlaştıranlarım, yazılarımı nakşedenlerim.Mektup arkadaşalrımı kazandıran hamarat yanlarım.Acziyetimi doruk noktada hisettiğim anlarda göklere açılan kanatlarım .Buğlu camlara resim çizmekte kullandığım fırçalarım.Puding yapılan tencerelerin diplerini sıyıran süngerlerim.Ve daha nelerim nelerim...
Giden zamandan arta kalan zamanda :) söz verelim karşılıklı; daha çok baş okşayalım, daha çok sırt sıvazlayalım.Kendi gözyaşlarımızı silmek yerine, akan başka gözlerdeki yaşları silelim.Daha çok çiçek ve gülen yüz çizelim buğulu camlara.Kalemi silah yapmaya devam edelim, savunmalarımızda.Sevgilerimizi daha çok ifade edelim.Dileklerimizi daha çok kanatlandıralım O'na doğru. Başımızın iki yanına daha sık koyalım avuç içlerimizi ve hissedelim O'nu tüm zerrelerimizde...





4 comments:

Anonymous said...

O eller bi coğrafyada hiç bıkmadan en çok niyaza açılan,beklenti edilenin en çok gördüğü,belkide;yinemi bu eller deyipte bıktığı ama bi gün tüm rahmetini yağdıracağı ve ençok mutlu olunacağına umulan kişinin,gönlü ile beraber umut beklenene en tanıdık uzuvlardır...
İddaa: o eller kutsal!
(en azından birilerine birşeyler öğretiyor canım!)
sevgi ile...

Anonymous said...

Gerçi daha çok öğrenmenin ve öğretmenin kutsallığına inananlardanım...

pembedeniz said...
This comment has been removed by the author.
pembedeniz said...

Rahmet hep yağıyor biryerlere.Bu elelrin sahibi de herkes gibi hak ettiğini yaşayanlaradan.Lütfun da hoş kahrın da diyebilmeliyim.
Kastettiğin mutluluk için ise elelrin sahibi kapatmış kapılarını.
Ama rahmet hep yağmaya devam edecekmiş, kapalı kapılar ardında.
Anladın sen beni :).
Sevgilerle...